Rajwa Apoloniusz

Matura 1952 rok.

Absolwent UJ – geografia, nauczyciel w szkołach średnich, taternik, speleolog, przewodnik tatrzański i wysokogórski, ratownik TOPR, redaktor artykułów o tematyce górskiej.

Urodziłem się 10 kwietnia 1934 roku w Pogórzu woj. śląskim, a od 1947 roku z kilkuletnią przerwą mieszkam w Zakopanem, gdzie ożeniłem się w 1958 roku z Danutą Borecką. Syn Piotr ur. w 1960 roku i córka Monika ur. w 1961 roku, również są absolwentami LO im. Oswalda Balzera. Danuta zmarła w 2010 roku a Piotr w 2015 roku.

Szkołę podstawową ukończyłem w Zakopanem na “Wilczniku” w 1948, a studia na Wydziale Geografii i Nauk o Ziemi UJ w 1956 roku. Potem rok pracowałem w 11-klasowej szkole w Kowarach koło Karpacza, a od 1957 do 1969 roku byłem pracownikiem Państwowego Instytutu Hydrologiczno-Meteorologicznego, w tym 12 lat w Wysokogórskim Obserwatorium Meteorologicznym na Kasprowym Wierchu, w charakterze starszego asystenta naukowo-badawczego. Od października 1969 roku do czerwca 1989 roku uczyłem w Liceum Ogólnokształcącym w Specjalistycznym Ośrodku Rehabilitacyjno-Ortopedycznym dla Dzieci i Młodzieży w Zakopanem – Kuźnice, gdzie pełniłem również inne funkcje, kierownika wychowania, p.o. dyrektora. Równocześnie w okresie tym uczyłem także kilka lat w innych zakopiańskich szkołach, m. in. w LO im. Balzera, w Zespole Szkół Hotelarsko-Turystycznych oraz jako instruktor w Młodzieżowym Centrum Kultury “Jutrzenka”. W 1989 roku przeszedłem na emeryturę ale nadal aż do 2001 roku byłem zatrudniony w niepełnym wymiarze godzin w Liceum Ogólnokształcącym USOR W Kuźnicach. Od 1990 roku rozpocząłem współpracę z redakcjami czasopism: – Gazetą Regionalną, Halo Zakopane, Gazetą Krakowską a od 1994 roku, do chwili obecnej z Tygodnikiem Podhalańskim. Piszę również artykuły do innych czasopism górskich.

Moją pasją życiową są góry, dlatego zdecydowałem się zamieszkać w Zakopanem. Turystykę uprawiałem od lat szkolnych, a do Klubu Wysokogórskiego oraz Sekcji Taternictwa Jaskiniowego wstąpiłem w 1962 roku. Pięć lat później zostałem przewodnikiem i ratownikiem tatrzańskim, a w 1996 roku byłem jednym ze współzałożycieli Polskiego Stowarzyszenia Przewodników Wysokogórskich. Przewodników tatrzańskich oraz grotołazów szkolę na kursach od 1974 roku. W ciągu tego ponad półwiekowego okresu pełniłem różne funkcje w Klubie Wysokogórskim, Speleoklubie Tatrzańskim, Stowarzyszeniu Przewodników Tatrzańskich i innych. Uczestniczyłem w wyprawach eksploracyjnych do pionowych jaskiń w Tatrach a także w Alpach Austriackich. W 1966 roku byłem jedynym zakopiańczykiem na wyprawie do Gouffre Berger, najgłębszej wówczas jaskini na świecie a w 1972 roku kierownikiem 4 osobowego zespołu wyprawy powierzchniowo-jaskiniowej w Pamiro-Ałaj.

W okresie pracy na Kasprowym Wierchu prowadziłem badania naukowe dotyczące pokrywy śnieżnej i letnich płatów śniegu, gęstości i radioaktywności pokrywy śnieżnej, hydrografii Tatr Wysokich, termiki i cyrkulacji powietrza w jaskiniach tatrzańskich a także z dziedziny geomorfologii. Współpracowałem z Instytutem Geografii PAN a wyniki badań przedstawiałem na konferencjach i sympozjach naukowych.

By zainteresować młodzież górami organizowałem przez 30 lat konkurs wiedzy o Tatrach dla uczniów szkół zakopiańskich oraz przez 20 lat konkurs wiedzy o Gminie Kościelisko. W ciągu 50 lat pracy przewodnickiej przeprowadziłem około 1600 wycieczek, wygłosiłem 650 prelekcji w ośrodkach wczasowych oraz opublikowałem około 4000 artykułów, głównie o tematyce górskiej. Jestem współautorem kilku przewodników oraz innych publikacji książkowych. 11 różnych stowarzyszeń nadało mi członkostwo honorowe, a oprócz odznaczeń resortowych otrzymałem również Złoty Krzyż Zasługi i Krzyż Oficerski OOP. Przed trzema laty uhonorowano mnie “Tatrzańskim Mnichem”, za całokształt działalności przewodnickiej, a w ubiegłym roku statuetką za propagowanie kultury górskiej, przyznaną przez Polski Związek Alpinizmu i redakcję Taternika. Najwięcej sobie cenię nagrodę Solidarności Alpejskiej “Targa d’ Argenta”, którą otrzymałem przed dwoma laty w Pinzolo we Włoszech, jako trzeci Polak.

Swoją wiedzę o Tatrach i innych górach staram się nadal przekazywać młodemu pokoleniu na spotkaniach, prezentacjach i innych formach szkolenia.