3. Adam Wilusz, profesor gimnazjum, 1 września 1918-czerwiec 1921

W latach 1911-1918 uczył języka polskiego, łacińskiego i niemieckiego w c.k. Gimnazjum w Jarosławiu, jako nauczyciel rzeczywisty, a następnie profesor szkoły średniej. W 1916 r. był właścicielem Wydawnictwa Artystycznych Widokówek „Polonia” w Jarosławiu.

W latach 1918-1921 sprawował funkcję dyrektora Prywatnego Gimnazjum Realnego w Zakopanem.  2 XI 1918 r. złożył na ręce Stefana Żeromskiego akt ślubowania na wierną służbę Państwu Polskiemu. Zorganizował i kierował orkiestrą szkolną, która kilkakrotnie występowała publicznie w sali „Morskiego Oka” w Zakopanem. W latach 1919-1921 był radnym Rady Gminnej w Zakopanem. Od IX 1922 do II 1926 r. był dyrektorem Koedukacyjnego Gimnazjum w Kraśniku. W 1929 r.  objął stanowisko dyrektora Gimnazjum Koedukacyjnego Sejmiku Stopnickiego w Stopnicy. W szkole, którą kierował działał chór, zespół muzyczny, teatrzyk szkolny oraz zespoły sportowe. W r. szk. 1933/34 gimnazjum zostało przeniesione do Buska Zdroju. Wraz z żoną Zofią, pianistką, urządzali dla młodzieży cotygodniowe koncerty domowe.  Z jego inicjatywy w 1934 r. Koedukacyjne Gimnazjum Państwowe w Busku Zdroju otrzymało imię Marszałka Piłsudskiego. W 1935 r. zrezygnował z funkcji dyrektora i wyjechał do Krakowa. W czasie II wojny światowej został aresztowany i zamordowany przez Niemców w KL Auschwitz w Oświęcimiu.

W „Sprawozdaniach Dyrekcyi c.k. Gimnazyum w Jarosławiu” ukazały się jego dwa artykuły: Tales z Miletu (1911) i Piotr Skarga w Jarosławiu (1913). Opublikował także: Triolety, Warszawa 1932, U źródeł szczęścia i odrodzenia siebie, Warszawa 1934, Pamiątka z Buska-Zdroju „Na wesołej buskiej fali”, Busko 1934.

Odznaczony srebrnym Medalem Czerwonego Krzyża (1916).